De Werkplaats
Paul Saris
Tegen mijn veertigste adviseerde een bevriende therapeute me om uit mijn hoofd te komen en iets met mijn handen te gaan doen. Na diverse probeersels werd het een cursus HAKKEN IN STEEN aan De Lindenberg Academie van ambachtelijk beeldhouwer PETER DEKKERS.
Wat bleek:
niet ik met mijn denkhoofd, maar de steen bepaalde wat er gebeurde. Ik werk vooral met door heel Europa tijdens camperreizen gevonden stenen. Voor mij is het beeld al in de steen aanwezig en mag ik het bevrijden. Ik werk – mede door voortschrijdende artrose – veel machinaal, met haakse slijper, watergevoerde gatenboren, klopboren en pneumatische beitels. Maar elke steen zal ik eerst ontdekken en leren kennen met hamer en beitel. En dat zelfs pas nadat ik de steen om toestemming heb gevraagd. Ik heb overigens nog nooit een nee te horen gekregen, maar ook steen is levend, heeft een geur, een structuur, een nerf, een huid en breuken.
Vaak maak ik een aantal schetsen, maar het eindresultaat wijkt altijd af. Het is uiteindelijk – ondanks jaren ervaring – toch de steen die bepaalt.
De meeste van mijn beelden zijn niet figuratief, maar abstract maar dat wil niet zeggen dat er geen verhaal, ervaring of emotie achter zit. Wat ik aan mijn beelden probeer mee te geven is de harmonie van contrast. Ruw – glad strak – rond gepolijst – dof vrouwelijk – mannelijk licht - donker hol – bol recht - krom.
Soms is een gevonden beeld met 1 enkele ingreep af, en aan een ander beeld kan ik jaren werken.
Voorlopig heb ik nog voldoende stenen om heel erg oud mee te worden!!